نمایش مبدأ برای اشترخانی، امام قلی خان ( ـ ۱۰۵۱ ق)


اَشتَرخانی، امام‌قُلی‌خان (   ـ‌۱۰۵۱‌ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =امام قلی خان اشترخانی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=
|تاریخ مرگ=۱۰۵۱ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فرمانروا
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =فرمانروای بخارا (حک: ۱۰۲۰ـ۱۰۵۱ق)
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =ولی محمد خان اشترخانی (عمو)
|گروه مقاله =تاریخ جهان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}فرمانروای [[بخارا]] از دودمان اشترخانیان (حک: ۱۰۲۰ـ۱۰۵۱ق) پس از کشتن عمویش، [[اشترخانی، ولی محمد خان ( ـ۱۰۲۰ق)|ولی محمد خان]]، زمام امور را در دست گرفت و قبایل‌ شورشی را سرکوب‌ کرد، و پیوندهای‌ دوستی‌ خود را با [[هندوستان|هندوستان‌]] تحکّم بخشید، اما با مرگ‌ [[جهانگیر گورکانی]] و جلوس‌ [[شاه جهان گورکانی، ابوالمظفر (۱۰۰۰ ـ ۱۰۷۶ ق)|شاه‌ جهان‌]]، روابط‌ هند و بخارا تا حدودی به‌ تیرگی‌ گرایید. امام‌قلی‌ خان در اواخر عمر نابینا شد و حکومت را به برادرش [[اشترخانی، ندرمحمدخان ( ـ۱۰۶۰ق)|ندرمحمد]] حاکم [[بلخ (ولایت)|بلخ‌]] سپرد و خود آهنگ‌ [[حج|حج‌]] کرد. هنگام بازگشت‌ از [[مکه|مکه‌]] در شهر [[مدینه|مدینه‌]] درگذشت‌ و پیکرش‌ در قبرستان‌ [[بقیع|بقیع‌]] به‌ خاک‌ سپرده‌ شد. در دورۀ‌ حکمرانی‌ امام‌قلی خان آرامش‌ به‌ بخارا بازگشت‌ و ارتباطات‌ بخارا با هند و حتی‌ [[مسکو، شهر|مسکو]] سبب‌ رونق اقتصادی‌ شد. او طبع‌ شعر داشته‌ و از سروده‌هایش فقط یک‌ رباعی‌ فارسی به‌ یادگار مانده‌ است‌.
<br><!--11352300-->
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:تمدن ها و حکومت های آسیای مرکزی]]