امتیاز روحانیان مسیحی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِمتیاز روحانیان مسیحی (benefit of clergy)

مصونیت روحانیان از پی‌گرد محاکم عادی. این امتیاز بر اساس قوانین اساسی کلرندون[۱] در ۱۱۶۴م به روحانیون اعطا شد که براساس آن روحانیون از پی‌گرد محاکم عادی به استثنای موارد مربوط به نقض قوانین سلطنتی جنگل‌ها[۲] معاف شدند. در مقابل، رسیدگی به تخلفات و جرایم روحانیون به دادگاه‌های روحانیت محوّل شد که به اعتقاد بسیاری از مردم احکام سبک‌تری برای متهمین روحانی صادر می‌کردند. در قرن ۱۵ کافی بود کسی سواد خواندن داشته‌ باشد تا بتواند از این امتیاز برخوردار شود، چون کلیسا ارتباط بسیار نزدیکی با سوادآموزی داشت و داشتن سواد برای اثبات تعلّق به روحانیت کفایت می‌کرد. معمولاً از کسانی‌که خواهان برخورداری از این امتیاز بودند خواسته می‌شد تا آیۀ ۵۱ از بخش اول مزامیر را، که به «آیه گردن[۳]» شهرت داشت، بخوانند و بسیاری که مدّعی برخورداری از این امتیاز بودند ظاهراً بدون داشتن سوادِ خواندن این آیه را حفظ می‌کردند. در اوایل جنبش اصلاح دینی[۴] اعطای این امتیاز محدود و سرانجام در ۱۸۲۵ لغو شد.

 


  1. Constitutions of Clarendon
  2. royal forest laws
  3. neck verse
  4. Reformation