امرت، قانون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِمِرت، قانون (Emmert's law)

در روان‌شناسی، قانونی که طبق آن اندازۀ درک‌شدۀ ردّ تصویر[۱] متناسب با فاصلۀ سطحی است که روی آن نمایانده می‌شود. وجه‌ تسمیۀ این قانون نام امیل اِمِرت[۲] (۱۸۴۴ـ۱۹۱۱) است، که در ۱۸۸۱ این اصل را کشف کرد. قانون امرت بر تصویر ذهنی روشن[۳] (تصویر ذهنی‌ای که پس از ردّ درک تا لحظاتی باقی‌می‌ماند) نیز انطباق‌پذیر است. در دید بهنجار، اندازه و فاصله با ‌هم مرتبطند؛ هرچه شیء دورتر باشد، اندازۀ آن روی شبکیه کوچک‌تر خواهد بود، اما به‌سبب ساختکار جبرانی، مشهور به مقیاس‌بندی ثبات اندازه[۴]، بیشتر از آن‌که کوچک به‌‌نظر برسد، دورتر به‌نظر می‌رسد. در ردّ تصویر، اندازۀ تصویر در شبکیه بدون تغییر می‌ماند، اما همان ساختکار جبرانی عمل می‌کند و سبب می‌شود که ردّ تصویر، وقتی از فاصله‌ای دورتر دیده می‌شود، بزرگ‌تر به‌نظر آید.

 


  1. afterimage
  2. Emil Emmert
  3. eidetic imagery
  4. size-constancy scaling