اوصاف الاشراف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اُوصافُ‌الاَشراف

تألیف خواجه نصیرالدین طوسی کتابی به فارسی در عرفان. طوسی، آن‌گونه که خود در مقدمۀ کتاب آورده است، پس از تألیف اخلاق ناصری، در اندیشه بوده است تا رسالۀ دیگری در بیان سیر اولیا و درجات و مراتب آن بنگارد. این اندیشه سرانجام به امر یا درخواست وزیر عصر، شمس‌الدین محمد جوینی، با نگارش این کتاب محقق شد. خواجه، خود، کتاب را به شش باب و هریک از پنج باب اول را به شش فصل تقسیم کرده و با احتساب باب آخر که مشتمل بر یک فصل است، آن را در ۳۱ فصل به‌انجام رسانده است. اوصاف‌الاشراف، بسیار متأثر از منازل‌السائرین است و همچون آن، هر فصل با ذکر آیه‌ای مناسب آغاز و پس از آن، توضیحات، درپی می‌‌آید. نثر آن به نسبتِ دیگر آثارِ فارسی باقی‌مانده‌ از عصر ایلخانان، روشن و گویاست. ترجمۀ عربی آن به قلم شیخ رکن‌الدین جرجانی دردست است. این کتاب، بارها به‌چاپ رسیده است.