ایلرد قدیس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِیلْرِد قدّیس (۱۱۰۹ـ۱۱۶۷م)(St Ailred)

(یا: الرِد؛ اِشلرِد) عارف و مورخ دینی بریتانیایی. رایزن پرنفوذ هنری دوم[۱]، پادشاه انگلستان، لوئی هفتم[۲]، پادشاه فرانسه، و دیوید اول[۳]، شاه اسکاتلند بود. در هِکسم[۴]، از توابع نورتامبرلند[۵]، به‌دنیا آمد و از نوجوانی عضو خانوادۀ دیوید اول بود. کرسی اسقفی را نپذیرفت، در حدود‌ ۱۱۳۴م در صومعۀ ریوو[۶] در یورکشر[۷] به فرقۀ سیسترسیان[۸] پیوست، و رئیس دیر[۹] ریوزبی[۱۰] در لینکلن‌شر[۱۱] شد (۱۱۴۳ـ۱۱۴۷م). در مأموریتی که در ۱۱۶۴م به نزد پیکت‌های[۱۲] گالووی[۱۳] رفت، رئیس آنان را با تبلیغات خود به کسوت رهبانیت درآورد. یادروز[۱۴] او ۱ و ۱۲ ژانویه است. از آثار اوست: زندگی و معجزات شاه قدیس ادوارد معترف[۱۵]؛ در مودّت روحانی[۱۶] (ترجمه در ۱۹۴۲)؛ و در باب نفس[۱۷] (ترجمه در ۱۹۵۲).

 


  1. Henry II
  2. Louis VII
  3. David I
  4. Hexham
  5. Northumberland
  6. Rievaulx
  7. Yorkshire
  8. Cistercian
  9. abbot
  10. Revesby
  11. Lincolnshire
  12. Picts
  13. Galloway
  14. feast
  15. Vita et Miracula S. Edwardi Regis et Confessoris
  16. De Spirituali Amicitia
  17. De Anima