بارت، جان سیمونز (1930)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۵ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
جان بارت
John Barth
زادروز 1930م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ارشد ادبیات دانشگاه هاپکینز
شغل و تخصص اصلی رمان نویس
شغل و تخصص های دیگر منتقد ادبی
آثار اپرای شناور، انتهای جاده
گروه مقاله ادبیات غرب
جوایز و افتخارات نامزد جایزه ملی کتاب

بارْت، جان سيمونْز (۱۹۳۰ـ ) (Barth, John Simmons)


نویسنده‌ی آمریکایی. به عنوان نویسنده‌ای پست‌مدرن شناخته می‌شود و بیشتر آثارش در ژانر فراداستان[۱] قرار می‌گیرند. بارت از شخصيت‌های بانفوذِ جنبش تجربی «دانشگاهی» دهه‌ی ۱۹۶۰ بود. اغلب آثارش حجيم‌اند و معمولاً داستان‌های درهم‌تنيده‌ای را روايت می‌كنند كه بر بازی‌های زبانی استوارند. عمده‌ی دلمشغولی او سرشت روايت و رابطه‌ی زبان با واقعيت است.

در کیمبریج مریلند[۲] به دنیا آمد. در دانشگاه هاپکینز[۳] تا مقطع کارشناسی ارشد ادبیات تحصیل کرد. پس از آن، همراه با پیگیری حرفه‌ای نویسندگی، به تدریس این رشته در دانشگاه‌های مختلفی چون دانشگاه پنسیلوانیا[۴]، دانشگاه ایالت نیویورک[۵] در بوفالو، دانشگاه بوستون[۶] و دانشگاه هاپکینز پرداخت.

اولین و شاید مهم‌ترین رمان جان بارت، اپرای شناور[۷] نام دارد که او را به نامزدی جایزه‌ی ملی کتاب[۸] نیز رساند. این رمان که در ایران نیز با ترجمه‌ی سهیل سمی به بازار عرضه شده، درون‌مایه‌ای فلسفی دارد و درباره‌ی تأملات شخصی است به نام تاد اندروز[۹] که قصد خودکشی دارد. راوی اول شخص این رمان، در طول سی فصل، یک روز از زندگی خود را روایت می‌کند و البته مدام به گذشته رجوع می‌کند. در نهایت چیزی که راوی را از خودکشی منصرف می‌کند، نه معنای زندگی که پوچی مرگ است.

بارت، جان سیمونز

انتهای جاده[۱۰]، دومین رمان بارت و به نوعی ادامه‌ی کتاب اول اوست. در این کمدی سیاه، قهرمان رمان که همچنان از یأس فلسفی رنج می‌برد با پیشنهاد روان‌پزشک خود در یک مدرسه مشغول به تدریس می‌شود. آشنایی با یکی از معلمان مدرسه و بعدها همسر این معلم، رابطه‌ی پرتنشی بین این سه به وجود می‌آورد که در نهایت به سرانجامی فاجعه‌بار می‌رسد.

اثر سوم بارت، به کلی با دو کتاب قبلی او متفاوت بود. وی در رمان فاکتور سات‌وید[۱۱] سرگذشت خیالی ابنزر کوک[۱۲]، شاعر قرن هفدهم و هجدهم را با لحنی مطایبه‌آمیز و با سبکی مشابه رمان‌نویسان قرن هجدهم بازگو می‌کند. در این رمان که مملو از داستان‌های پرماجرا و تودرتو است، شاعر در مقام قهرمانی معصوم و کمابیش ساده‌لوح تصویر شده که فراز و نشیب‌های فراوانی را پشت سر می‌گذارد و در نهایت شعری را می‌سراید که عنوان رمان نیز از آن برداشته شده است.

چهارمین رمان بارت، گایل، پسر بزی[۱۳] نام دارد و اثر پیچیده و چندلایه‌ای است بالغ بر هشتصد صفحه که در قالب داستانی تمثیلی، به سرگذشت پسری به نام گایل می‌پردازد. در این کتاب ارجاعات روشنی وجود دارد که داستان تمثیلی آن را به اتفاقات دوران جنگ سرد مرتبط می‌سازد. این اثر را متعلق به ژانر متافیکشن یا فراداستان دانسته‌اند، چنان‌چه در جای‌جای متن نویسنده بر حضور خود در متن تأکید می‌کند و مصنوع بودن اثر را یادآور می‌شود.

یکی دیگر از مهم‌ترین آثار بارت در ژانر متافیکشن، مجموعه داستانی است با عنوان گمشده در شهر بازی[۱۴]. این کتاب در لیست نامزدان جایزه‌ی ملی کتاب قرار کرفت و خیلی زود به یکی از پرطرفدارترین کتاب‌های این نویسنده تبدیل شد.

بارت در طول دوران حرفه‌ای نویسندگی، جوایز متعددی را به دست آورده است از جمله: جایزه‌ی بنیاد راکفلر[۱۵]، جایزه‌ی دانشگاه برندیس[۱۶]، جایزه‌ی قلم مالامود[۱۷] و عضویت در آکادمی هنر و ادب آمریکا.



  1. Metafiction
  2. Cambridge, Maryland
  3. Johns Hopkins University
  4. Pennsylvania State University
  5. State University of New York at Buffalo
  6. Boston University
  7. The Floating Opera
  8. National Book Award for Fiction
  9. Todd Andrews
  10. The End of the Road
  11. The Sot-Weed Factor
  12. Ebenezer Cooke
  13. Giles Goat-Boy
  14. Lost in the Funhouse
  15. The Rockefeller Foundation grant in fiction
  16. The Brandeis University creative arts award in fiction
  17. PEN/Malamud Award for Excellence in the Short Story