بالاگریوه یی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بالاگریوه‌یی
گویش‌های لُریِ ایل‌های پاپی، ساکی، شِنو و دِرکْوند که در منطقۀ کوهستانی بالاگریوه واقع در شرق لرستان سکونت دارند و با ایل سَگْوند و بهاروند و خاک بختیاری هم‌مرز هستند. مهم‌ترین مناطق این گویش، گِریت، سپیددشت، کاشَرَف و مازو در لرستان و محل سکونت طایفۀ هداوند در خوار ورامین است.

برخی از واژه‌های بالاگریوه‌یی: giya «شکم»، vane «خواندن»، sena «رَم، فرار»، gapgor «گفت‌وگو با صدای بلند».