برقعیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بُرْقَعیه

پیروان محمد بن علی برقعی، از فرقِ اسماعیلیه. برقعی با آن که علوی نبود خود را به علویان منسوب دانست و در اهواز خروج کرد (۲۵۵ق) و بر خوزستان و بصره استیلا یافت. وی در نبردی با سپاهیانِ معتمد عباسی شکست خورد. سرانجام در ۲۶۰ق، برقعی را اسیر و در بغداد بر دار کردند. از برقعیه اثری برجای نمانده است.