برونر، امیل (۱۸۸۹ـ۱۹۶۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

بِرونِر، اِمیل (۱۸۸۹ـ۱۹۶۶)(Brunner, Emil)

امیل برونر
Emil Brunner
زادروز ۱۸۸۹ م
درگذشت ۱۹۶۶ م
ملیت سوییسی
شغل و تخصص اصلی متکلم
آثار الهیات بحران (۱۹۲۹)؛ رویارویی خدا و انسان (۱۹۴۳)؛ مسیحیت و تمدن (۱۹۴۸ـ۱۹۴۹)

متکلم پروتستان سوئیسی. الهیات لیبرال قرن ۱۹ را مردود شمرد. پس از چند سالی که در کسوت کشیشی گذراند، در ۱۹۲۴ در زوریخ استاد الهیات شد. همچون دیگر متکلمان نئوارتُدوکس[۱] قائل به اولویت وحی بود، اما به عقل نیز سهم کوچکی در خداشناسی می‌داد. از آثار اوست: الهیات بحران[۲] (۱۹۲۹)؛ رویارویی خدا و انسان[۳] (۱۹۴۳)؛ مسیحیت و تمدن[۴] (۱۹۴۸ـ۱۹۴۹)؛ ایمان، امید، و عشق (۱۹۵۷).

 


  1. neoorthodox
  2. The Theology of Crisis
  3. The Divine-Human Encounter
  4. Christianity and Civilization