بقاء بالله

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَقاء بالله
اصطلاحی عرفانی. از مدارج عالیۀ سیر الی‌الله، نهایت حالات مردان خدا و مقصد اقصا و هدف اعلاست. این مرحله بعد از مرحلۀ فنا حاصل می‌شود. از آن‌جا که در این مرحله انانیّتی (خودی) برای سالک نمانده است، آن را بقاء بالله می‌نامند. چون رسیدن به این مرحله کار هرکس نیست، این مرحله را مقام انبیا و اولیای کامل مطلق می‌دانند.