نمایش مبدأ برای بلینسکی، ویساریون (۱۸۱۱ـ۱۸۴۸)


بِلینْسکی، ویساریون (۱۸۱۱ـ۱۸۴۸)(Belinski, Vissarion)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ویساریون بلینسکی
|نام =Vissarion Belinski
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۱۱ م
|تاریخ مرگ=۱۸۴۸ م
|دوره زندگی=
|ملیت=روسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =منتقد ادبی
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =جامعه شناختی
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نامه به گوگول (۱۸۴۷)؛ آثار فلسفی(۱۹۵۶)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات غرب
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

منتقد ادبی و روزنامه‌نویس روس. از رهبران غرب‌گرایی و نمایندۀ نسل جدید روشنفکران تندرو روس بود. مکتب جامعه‌شناختیِ نقد ادبی<ref>sociological school of literary criticism

</ref> («واقع‌گرایی انتقادی<ref>critical realist </ref>») را پایه‌گذاری کرد که تا پایان قرن ۱۹ دیدگاه مسلط در روسیه بود و واقع‌گراییِ سوسیالیستی<ref>socialist realism </ref> در شوروی براساس آن استوار شد. بلینسکی، که تحت تأثیر فلسفۀ آرمان‌گرای آلمانی بود، رویکرد نویسندگان واقع‌گرای روس نظیر نیکلای گوگول<ref>Nicolai Gogol </ref>، میخائیل لرمانتوف<ref>Mikhail Lermontov </ref>، و فیودور داستایفسکیِ<ref>Fyodor Dostoevsky </ref> جوان را ارج می‌نهاد. به‌سبب نظریات تندرو و فصاحت و بلاغت پرشورش در بیان دیدگاه‌های خود در میان مردم به «بلینسکی شوریده» مشهور بود. نمونۀ این امر در «نامه به گوگول<ref>Letter to Gogol </ref>» (۱۸۴۷) آشکار است که در آن، کتاب جدید این نویسنده را به‌سبب لحن محافظه‌کارانه و مقدس‌مآبانه‌اش به انتقاد می‌گیرد. ''گزیدۀ آثار فلسفی''<ref>Selected philosophical Works</ref> او در ۱۹۵۶ منتشر شد.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:سایر گونه های ادبی]]