بهاءالدین سام اول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَهاءُالدّین سام اول (قرن ۶ق)

از پادشاهان آل‌ شَنْسَب در ولایت غُور. پسر عِزُّالدّین حسین غوری بود و چون برادرش، قطب‌الدین محمد غوری، در ۵۴۴ق از فیروزکوه به غزنین رفت، به آن‌جا آمد و به امارت نشست. بعد از واقعۀ قتل برادرش، سیفُ‌الدّین سوری، به‌دست بهرام‌شاه، وی غُور، و فیروزکوه را به برادر دیگرش، علاءُالدّین جهانسوز، سپرد و به قصد انتقام به جانب غزنین لشکر کشید، اما در میانۀ راه درگذشت.