بهادرشاه گورکانی دوم
بَهادرشاهِ گورکانی دوم (۱۱۸۹ـ۱۲۷۹ق)
(ملقب به: ابوالمظفّر) یازدهمین و آخرین پادشاه (حک: ۱۲۵۳ـ۱۲۷۴ق) سلسلۀ تیموریان هند بود و به‌سبب تسلط کمپانی هند شرقی بر بیشتر نواحی هند، قلمرو حکومتش تنها به قلعۀ مُعَلّی در دهلی محدود بود. درپی قیام ضد انگلیسی بزرگ هند در ۱۸۵۷م، بهادرشاه به رهبری برگزیده شد، اما این دوران بیش از چهار ماه نپایید و وی به‌دست انگلیسی‌ها اسیر و به کلکته و سپس رانگون (در برمه) تبعید شد و در ۱۲۷۹ق در همان‌جا درگذشت. بهادرشاه به موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت و با تخلص «ظفر» به فارسی و اردو شعر می‌سرود. دیوان اشعار اردوی او و شرح وی بر گلستان سعدی به‌چاپ رسیده است.