بهرامی، مهین (تهران ۱۳۲۴ش)
مهین بهرامی (تهران ۱۳۲۴ش- تهران ۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ش)
داستان‌نویس ایرانی و منتقد هنر و ادبیات. فوق لیسانس جامعه‌شناسی و فلسفه را از دانشگاه تهران گرفت و در رشته روان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه UCLA ادامه تحصیل داد و تحصیلات خود را تا مرحلۀ دکترای فلسفه در دانشگاه تهران پی گرفت. از سیزده سالگی زیر نظر جعفر پتگر به نقاشی پرداخت و مدتی نیز در امریکا به مطالعه در زمینۀ مجسمه‌سازی و نقاشی مشغول بود. چند کتاب برای کودکان نوشته و نقدهای ادبی و سینمایی‌اش در مجلاتی چون سخن و نگین چاپ شده است. چند فیلم‌نامه و آثاری دربارۀ بهداشت روانی، کارنامۀ نوشتاریِ او را غنا می‌بخشند.
| مهین بهرامی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۴ش |
| درگذشت | تهران ۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فوق لیسانس جامعه‌شناسی و دکترای فلسفه- دانشگاه تهران/روان‌شناسی اجتماعی- دانشگاه UCLA |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس و منتقد هنر و ادبیات |
| آثار | زنبق ناچین (۱۳۴۱)؛ حیوان (۱۳۶۴)؛ هفت شاخۀ سرخ (۱۳۷۹) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| خویشاوندان سرشناس | محمد متوسلانی (همسر) |
بهرامی سه مجموعۀ داستان منتشر کرده است: زنبق ناچین (۱۳۴۱)؛ حیوان (۱۳۶۴)؛ هفت شاخۀ سرخ (۱۳۷۹). زمینۀ اغلب داستان‌هایش یا خاطرات دورۀ کودکی‌اش است، یا زنانی که در قید و بند سلسله‌مراتب اجتماعی و سنت‌های زندگی، در تهران قدیم، گرفتار شده‌اند.
بهرامی بر اثر بیماری سرطان ریه درگذشت. وی همسر محمد متوسلانی، کارگردان و بازیگر سینما، بوده است.