نمایش مبدأ برای بیهقی، ابراهیم بن محمد (اوایل قرن ۴ق)


بِیهَقی، ابراهیم بن محمد (اوایل قرن ۴ق)<br>
ادیب اخلاقگرای ایرانی. در دورۀ خلافت مقتدر عباسی (حک‌: ۲۹۵ـ۳۲۰ق) می‌زیست و در حلقۀ یاران ابن معتز بود. اثر معروف وی ''کتاب المَحاسِن و المَساوی''، در بیش از یکصد باب بلند و کوتاه در موضوعات مختلف است. این کتاب با معراج پیامبر اسلام (ص)، مدعیان پیغمبری (مُتَنَبیّون) و خلفای راشدین آغاز می‌شود، با جنبه‌های نیک و بد صفات انسان، ازجمله سخاوت، فقر، دوستی، دروغ، سکوت و جبن ادامه می‌گیرد و با پرداختن به برخی از حُمقا پایان می‌یابد. تأثیر و تقلید بیهقی از ''کتاب المحاسن و الاضداد''، منسوب به جاحظ، در این اثر آشکار است. 
<br><!--12497100-->
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]]
[[رده:اخلاق]]
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]