بیک ایمانوردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
رضا بیکایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
سیروس ابراهیم زاده | |
---|---|
زادروز |
اردبیل ۱۳۱۶ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲) |
گروه مقاله | تیاتر |
خویشاوندان سرشناس | ناهید کبیری (همسر) |
بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمهشب (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگریاش در سینما به دو دوره تقسیم میشود: در دورۀ اول در نقش انسانهای خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقشها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقشهای کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیکایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقشهای متفاوتی برعهده داشت، بهطوری که در اوج فعالیت و محبوبیتاش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلمهای اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی بهسوی خدا (۱۳۵۹).