تبسه

تِبِسه (Tebessa)

معبدي در مينروا

شهری در ولایت قسطنطینه، در الجزایر، به فاصلۀ ۱۸‌کیلومتری مرز کشور تونس و شمال کوه‌های بون رومان. ۱۵۶,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۸). معادن مهم فسفات در شمال شرقی این شهر قرار دارد. تبسه با برج و باروهای بیزانسی احاطه شده است و آثاری از دورۀ رومی‌ها دارد، که عبارت‌اند از یک سیرک بزرگ، طاق نصرت، و کلیسای بازیلیک (کلیسای جامع)، که در اصل معبد مینروا بوده است. این شهر در دوران رومی‌ها، مرکز نظامی و بازرگانی بود. بنابر گفته‌ها، در ۷۱م بنا شده است. در تقاطع راه‌های منتهی به کارتاژ، نزدیک تونس؛ سِرته، قسنطینۀ کنونی؛ لامبسه، تازولت کنونی؛ و تاکاپه، قابس کنونی، واقع شده بود و به‌سرعت به مکانی مهم تبدیل شد. احتمالاً از نخستین شهرهایی بوده است که پس از رواج مسیحیت در کارتاژ (۱۵۰م)، این دین را پذیرفت. قرن ۲م باشکوه‌ترین دوران این شهر بود و در این زمان، ساخت زیباترین بناهای تاریخی تبسه آغاز شد. مدتی بعد، واندال‌ها آن را ویران کردند و نام شهر از تاریخ حذف شد تا این‌که سپاهیان بیزانس دوباره آن را بازسازی و احیا کردند.