تحدیث
تَحْدیث
(در لغت به‌معنی سخن‌گفتن و حدیث‌کردن) در اصطلاح کلام شیعی، سخن‌گفتن فرشتگان با معصومین (ع) و برخی صالحان. مُحَدَّث کسی است که سخن فرشته را می‌شنود، امّا او را نه در خواب می‌تواند ببیند و نه در بیداری. به همین سبب، تحدیث با وحی فرق دارد. اصطلاح «تحدیث بِنعمةالله» در تداول علما و فرهیختگان مسلمان به معنای یادکردن از نعمت‌های الهی به قصد ادای شکر، و اعتبار نهایی ندادن به اسباب و علل مادی است.