تربیت کوروش

تربیت کوروش (Kurou Paideia)

کتابی دربارۀ فلسفۀ تربیت، نوشتۀ گزنفون، به زبان یونانی در قرن ۴پ‌م. مؤلف در این کتاب، از زندگی و تربیت و دستاوردهای سیاسی کوروش همچون الگوی آرمانی سخن می‌گوید و آشکارا این دستاوردها را با فلسفۀ سقراطی می‌نجد و آرمانی می‌داند. مؤلف از کوروش و شکوه تاریخی او و رویکردش به عدالت با ستایش می‌نگرد. برخی از استنادات تاریخی مؤلف، مثلاً این‌که کوروش به مرگی طبیعی درگذشته است، با واقعیت‌های تاریخی همسانی ندارد. افلاطون از بسیاری از آموزش‌های نظامی‌ای که گزنفون به کوروش نسبت می‌دهد، در جمهور خود الهام گرفت. به باور مؤلف، چون کوروش اطاعت‌کردن را نیک آموخته بود، فرمان‌راندن را نیز نیک به اجرا درمی‌آورد. درپی بحث تربیتی، از کشورگشایی‌های کوروش با تحسین یاد رفته است. کتاب گزنفون منشاء خلق آثار بسیاری دربارۀ زندگی افسانه‌ای کوروش بوده است که از آن شمار باید از کوروش کبیر نوشتۀ مادلن دو اسکودری، کوروش بازشناخته نوشتۀ پیِترو متاستازیو، و اپراهایی چون کوروش ساختۀ فرانچسکو پروونتساله (۱۶۵۳)، کوروش ساختۀ آتیلیو آریوستی (۱۷۲۱)، و آثار بسیار دیگر یاد کرد.