تصلب گوش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَصَلُّبِ گوش (otosclerosis)

(یا: اُتوسکلروز) رشد بیش از حد استخوانچه‌های گوش میانی. باعث ناشنوایی پیشرونده می‌شود. این بیماری ارثی آرام‌آرام و معمولاً پیش از میانسالی شروع می‌شود. فراوانی بیماری در زنان دو برابر مردان است. در حفره گوش میانی ساز و کار انتقال صدایی[۱] وجود دارد که زنجیرۀ استخوانچه‌ای[۲] نامیده می‌شود و از سه استخوان کوچک (استخوانچه[۳]) تشکیل شده است. این زنجیره امواج صوتی را که به پردۀ گوش می‌رسند، تقویت و به گوش داخلی منتقل می‌کند. در تصلب گوش، رشد بیش از حد استخوان اسفنجی باعث بی‌حرکتی این زنجیره و در نتیجه، مانع از انتقال صدا می‌شود. درمان آن برداشتن استخوان بیمار و بازسازی زنجیرۀ استخوانچه‌ای با عمل جراحی است.

 


  1. sound-conduction mechanism
  2. ossicular chain
  3. ossicle