تیاتر خشونت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تئاتر خشونت (Theatre of Cruelty)
نظریۀ آنتونن آرتو[۱]، که در کتابش با نام تئاتر و همزادش[۲] (۱۹۳۸)، مطرح شد و شماری از نویسندگان و کارگردانان نیز آن ‌را اقتباس کردند. هدفِ این نظریه، جانشین ‌کردن ادا، ژِست[۳] و صدا به‌جای دیالوگ است و می‌خواهد تماشاگر را از طریق آزاد‌کردن احساساتی که معمولاً بر اثر رفتارهای متعارف سرکوب می‌شوند، منقلب کند و به آگاهی برساند. پیتر بروک[۴]، تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی، از افرادی است که تحت تأثیر اندیشه‌های آرتو بود.

آنتونن آرتو
آنتونن آرتو



  1. Antonin Artaud
  2. Le Théâtre et son double/ Theatre and its Double
  3. gesture
  4. Peter Brook