تی ین تایی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تی‌یِن تائی (T\'ien T\'ai)

شاخه‌ای از آیین بودای چینی، تأسیس‌شده به‌دست هوئی سو[۱] (۵۱۵-۵۷۷م). شالودۀ آن را سوترای نیلوفر[۲]، تفسیرهای آن، و تعالیم هوئیسو تشکیل میدهد. تیین تائی به حقیقت سهگانه معتقد است: (۱) دارما (جوهر شیئی) پوچی است زیرا که دارای خود یا وجود حقیقی نیست؛ (۲) نفس بهسبب بعضی علل و شرایطْ فقط بهنظر میرسد که وجود دارد؛ و (۳) نفس در حالتی بین عدم و وجود است. همتای ژاپنی تیین تائی، تِندائی[۳] است. نیز ← تندائی



  1. Hui Ssu
  2. Lotus Sutra
  3. Tendai