جنبش تبشیری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جنبش تَبشیری (Evangelical Movement)

جمعیتی در بریتانیای قرن ۱۹ که برای مبانی عقیدتی پروتستان‌ها[۱] و پیام انجیل‌های چهارگانه[۲] اولویت قائل بودند. این جنبش از چارلز سیمیون (۱۷۸۳ـ۱۸۳۶) روحانی انگلیسی الهام می‌گرفت و هدفش تقویت روحیه و معیارهای اخلاقی در بین روحانیان کلیسای انگلستان[۳] بود. جنبش تبشیری با آموزش‌های دینی «انجمن کتاب مقدس[۴]» و مبارزۀ ویلیام ویلبرفورس[۵] با تجارت برده پیوند داشت، و اقداماتی برای بهبود شرایط زندگی فقرا انجام داد. تبشیریان در هندوستان نیز کار تبلیغی کردند.



  1. Protestants
  2. Four gospels
  3. Church of england
  4. Bible society
  5. Wilberforce