حکیم، حاج محمدعلی (شیراز ۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)
حکیم، حاج محمّدعلی (شیراز ۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)
از عرفای معاصر سلسلۀ ذهبیّه. پدرش ابوالقاسم فرزند حاج احمد نمازی شیرازی بود. در خردسالی به تحصیل علم پرداخت و در ۱۲سالگی از ریاضیّات فارغ شد. پس از آن به آقا سید‌علی کازرونی طباطبایی پیوست و گویا در مدرسۀ مقیمیّۀ شیراز، متونی همچون فصوص‌الحکم را از او آموخت. در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس‌الدین یافت. حواشی اسفار، مرام‌الحکمة و مهم‌تر از همه لطایف‌العرفان درشمار آثار او، و سید بحرالعلوم میردامادی اصفهانی، جواد مصلح و سید صدرالدین بلاغی نایینی درشمار تلامیذ اویند. حکیم از ۱۳۳۶ش به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است. از چگونگی سرنوشت او خبری به دست نیست، چه در بهار ۱۳۵۰ از تهران به شیراز رفت و دیگر رسماً کسی خبری از او نیافت.