نمایش مبدأ برای حایری مازندرانی، محمدصالح (کربلا ۱۲۹۸ـ مشهد ۱۳۹۱ق)


حائری مازندرانی، محمّدصالح (کربلا ۱۲۹۸ـ مشهد ۱۳۹۱ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمدصالح حایری مازندرانی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کربلا ۱۲۹۸ق
|تاریخ مرگ=مشهد ۱۳۹۱ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فقیه، فیلسوف، مفسر
|شغل و تخصص های دیگر= شاعر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =حکمت بوعلی سینا (در پنج مجلد، در دفاع از حکمت مشایی و رد حکمت متعالیه)، دیوان شعر به فارسی، دیوان شعر به عربی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}فقیه، فیلسوف، مفسّر و شاعر ایرانی. در عتبات عالیات ادبیات، فقه و فلسفه را نزد ملاعباس اخفش، ملاعلی سیبویه، میرزاحسین خلیلی، آخوند خراسانی، و برادرش ملاعلی حائری آموخت. در ۱۳۲۴ق جهت معالجۀ چشم به ایران آمد و در بابل زادگاه پدرش سُکنی گزید. در پی ممنوعیت روضه‌خوانیِ دورۀ رضاشاه، یک سال به زندان قصر افتاد و سپس به سمنان تبعید شد و تا آخر عمر در همان‌جا ماند. از وی در حدود سیصد اثر برجای مانده است. از آثارش: تفسیر سوره‌های ''فاتحه'' و ''حدید'' و ''آیةالکرسی؛ سبائک الذهب'' در شرح ''کفایۀ'' آخوند خراسانی، ''سبیکة الذهب'' منظومه‌ای در علم اصول؛ ''حکمت بوعلی سینا'' در پنج مجلد در دفاع از حکمت مشایی و ردّ حکمت متعالیه؛ دیوان شعر به فارسی؛ دیوان شعر به عربی.
<br><!--18016700-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:علوم قرآنی]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:اسلام، ایران و شرق]]