حسینی شیرازی، محمدحسین (کربلا ۱۱۸۴ـ شیراز ۱۲۴۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حسینی شیرازی، محمّدحسین (کربلا ۱۱۸۴ـ شیراز ۱۲۴۹ق)

عالم دینی و شاعر ایرانی. پدرش شیخ محمدحسن از مجتهدان بزرگ شیعه بود. پس از حملۀ وهابی‌ها به کربلا (۱۲۱۶ق) به‌همراه پدر به کاظمین، هبره و بوشهر رفت و سرانجام در شیراز اقامت گزید. در ۱۲۴۰ق به‌جای پدرش امام جمعه و جماعت شیراز شد. از آثارش: خمسه‌ای دربردارندۀ منظومه‌های اشترنامه، الهی‌نامه، مهروماه، وامق‌وعذرا و وصف‌الحال در حدود ۸هزار بیت (شیراز، ۱۳۲۴ـ ۱۳۲۸ق).