دار زدن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دار زدن (hanging)

روشی برای اعدام. محکوم را، معمولاً از ارتفاع ۶۰ سانتی‌متری تا دو‌متری، از گردن به طنابی می‌آویزند. کشیده‌شدن طناب، موجب تنگ‌شدن حلقۀ آن و درنتیجه خفگی محکوم می‌شود. نوع دیگر آن بستن طناب دور گردن اعدامی و خالی‌کردن ناگهانی زیر پای اوست که منجر به قطع نخاع، شکستن مهرۀ گردن و مرگ محکوم می‌شود. سابقاً، برای محکومان به مرگ در اروپا چنین مجازاتی رایج بود و هنوز در برخی از ایالت‌های امریکا و بعضی از کشورهای جهان به‌کار می‌رود. این روش اعدام در ۱۹۶۵ در انگلستان منسوخ شد.