نمایش مبدأ برای داور شیرازی، محمدمفید بن محمدبنی (شیراز 1251ـ همان جا 1325ق)


{{جعبه زندگینامه
|عنوان = محمدمفید بن محمدبنی داور شیرازی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= شيراز ۱۲۵۱
|تاریخ مرگ=۱۳۲۵ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= 
| شغل و تخصص اصلی =شاعر، عارف و اديب 
|شغل و تخصص های دیگر= 
|سبک = 
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات = 
|آثار =مرآةالفصاحه (شیراز، ۱۳۷۱ش)؛ نورالیقین فی شرح‌الاربعین؛ شرح قصیدۀ امرؤالقیس؛ ضیاءالقلوب؛ شرح زیارت عاشورا؛ اساس‌الکمال؛ حواشی بر شرح نهج‌المسترشدین؛ گنج مراد و هزینۀ رشاد؛ اصلاح‌الالفاظ؛ عشرة کامله و ضیاءالقلوب
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
<br /> داور شیرازی، محمدمفید بن محمدبنی (شیراز ۱۲۵۱ـ همان‌جا ۱۳۲۵ق)

شاعر، عارف و ادیب ایرانی. چندی در کرمان به‌سر برد و بارها برای تحصیل به مشهد رفت. گفته می‌شود چهل اربعین به ریاضت مشغول بود. داور در گوشه‌ای از صحن شاهچراغ جلسات ادبی تشکیل می‌داد. از آثارش: مرآةالفصاحه (شیراز، ۱۳۷۱ش)؛ نورالیقین فی شرح‌الاربعین؛ شرح قصیدۀ امرؤالقیس؛ ضیاءالقلوب؛ شرح زیارت عاشورا؛ اساس‌الکمال؛ حواشی بر شرح نهج‌المسترشدین؛ گنج مراد و هزینۀ رشاد؛ اصلاح‌الالفاظ؛ عشرة کامله و ضیاءالقلوب.

<br /> <!--42184400-->

[[Category:ادبیات فارسی]] 
[[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]]