داگدیل، ویلیام (۱۶۰۵ـ۱۶۸۶)
داگْدِیْل، ویلیام (۱۶۰۵ـ۱۶۸۶)(Dugdale, William)
عتیقه‌شناس انگلیسی. برخی از آثار اوست: صومعه‌های انگلستان[۱] (۱۶۵۵ـ۱۶۷۳)، که تاریخچه‌ای از بنیاد‌های دینی انگلستان است؛ عتیقه‌شناسان واریک‌شر[۲] (۱۶۵۶)؛ و کتاب خاستگاه‌های امور حقوقی[۳] (۱۶۶۶)، که تاریخچه‌ای از نظام قضایی انگلستان است؛ و طبقۀ اشراف انگلستان[۴] (۱۶۷۵ـ۱۶۷۶). ابزارهای سنگی را به بریتانیایی‌های باستان نسبت می‌داد و می‌گفت که آنان پیش از این که نحوۀ شکل‌دادن به برنج یا آهن را فراگیرند از ابزارهای سنگی استفاده می‌کردند. این عقیده پیش‌درآمدی برای پیدایش نظامِ سه عصری[۵]، نوعی طبقه‌بندی مراحل پی‌در‌پی تحولی ـ سنگ، مفرغ، و آهن ـ بود، که کریستیان تومسن[۶]، باستان‌شناس دانمارکی، مطرح کرد. داگدیل در ۱۶۳۸ و ۱۶۳۹ در دورۀ شاه چارلز اول[۷] چند مقام و نشان اشرافی جدید به‌وجود آورد و در دوران «بازگشت سلطنت[۸]»، شاه چارلز دوم در ۱۶۷۷ به او عنوان سِر داد.