راموس، فیدل (۱۹۲۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

راموس، فیدِل (۱۹۲۸)(Ramos, Fidel)

فیدل راموس
Fidel Ramos
زادروز ۱۹۲۸م
ملیت فیلیپینی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در مدرسه نظامی معتبر وست پوینت ایالات متحد امریکا
شغل و تخصص اصلی سیاستمدار
گروه مقاله تاریخ جهان
راموس، فيدِل

سیاستمدار راست‌میانۀ فیلیپینی، از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ رئیس‌جمهور آن کشور. برای مذاکره با گروه‌های مسلمان شورشی و جدایی‌طلب جزیرۀ میندانائو کمیسیونی تشکیل داد و موفق شد که در سپتامبر ۱۹۹۶ با یکی از گروه‌های شورشی به توافق صلح برسد. همچنین، به‌عنوان بخشی از اقدامات دولت برای پایان‌بخشیدن به فساد و نقض حقوق بشر، نیروی پلیس فیلیپین را تصفیه کرد. این اقدامات و دیگر ابتکارات او حمایت مردم را به نفع او جلب کرد و در انتخابات مه ۱۹۹۵ مجلس، در دوره‌ای که اقتصاد فیلیپین در حال شکوفایی بود، حامیان او به پیروزی قاطعی دست یافتند. اما از ۱۹۹۷ وضع اقتصادی رو‌به وخامت گذاشت و پول فیلیپین (پِسو) در ژوئیۀ ۱۹۹۷ ارزش خود را از دست داد. او در ۱۹۹۸، به‌موجب قانون اساسی، دیگر نمی‌توانست در انتخابات ریاست ‌جمهوری خود را نامزد کند و جوزف استرادا[۱]، معاون او، به ریاست‌ جمهوری رسید. راموس، که از جامعۀ اقلیت پروتستان فیلیپین برخاسته بود، فارغ‌التحصیل مدرسۀ نظامی معتبر وست‌ پوینت[۲] در ایالات متحد امریکا بود و در کره و ویتنام خدمات نظامی فعّالانه‌ای کرده بود. در ۱۹۸۱، در دورۀ ریاست جمهوری فردیناند مارکوس[۳]، راموس به مقام نایب‌رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح تعیین شد. اما در فوریۀ ۱۹۹۶ همراه با خوان پونسه انریله[۴]، به رهبر مخالفان دولت، کوراسون آکینو[۵]، و مبارزه‌ای که وی با شعار «قدرت مردم» با دیکتاتوری مارکوس به راه انداخته بود پیوست. آکینو او را در ۱۹۸۶ به ریاست ستاد ارتش و در ۱۹۸۸ به وزارت دفاع منصوب کرد. راموس از متحدان سرسخت آکینو باقی ماند و در سلسله کودتا‌هایی ناموفق در کنار او ایستاد و از همین‌رو آکینو وی را به‌عنوان جانشین خود نامزد ریاست جمهوری کرد. راموس، با بهره‌مندی از پشتیبانی اتحاد ملی دموکرات مسیحی‌ها (لاکاس)[۶]، در انتخابات ریاست جمهوری مه ۱۹۹۲ به پیروزی رسید، اما فقط ۲۴ درصد آرای مردم را به‌دست آورد.

 


  1. Joseph Estrada
  2. West Point
  3. Ferdinand Marcos
  4. Juan Ponce Enrile
  5. Corazon Aquino
  6. National Union of Christian Democrats