نمایش مبدأ برای رزم آرا، حاج علی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش)


رَزم‌آرا، حاج‌علی (تهران ۱۲۸۰ـ۱۳۲۹ش)<br>
[[پرونده: 22076900.jpg | بندانگشتی|رَزم‌آرا، حاج‌علي]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =حاج علی رزم آرا
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۲۸۰ش
|تاریخ مرگ=۱۳۲۹ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در رشته نظامی دانشگاه سن سیر فرانسه
| شغل و تخصص اصلی =سیاستمدار
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =رییس ستاد ارتش از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹، نخست وزیر در ۱۳۲۹، رییس دایره جغرافیای ارتش
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ ایران
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>رئیس ستاد ارتش و نخست‌وزیر ایران در دورۀ [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا پهلوی]]. تحصیلات خود را در [[آلیانس، مدارس|مدرسۀ آلیانس]] و مدرسۀ نظام مشیرالدوله به پایان برد و با درجۀ‌ ستوان دومی به نیروی قزاق پیوست. در ۱۳۰۱ با درجۀ ستوان یکمی آجودان فوج پهلوی شد. در ۱۳۰۲ برای ادامۀ تحصیل نظامی به دانشگاه سن سیر فرانسه اعزام و در ۱۳۱۱ فرمانده تیپ لرستان شد. وی در ۱۳۱۶ به تدریس در دانشگاه جنگ مأمور و سپس رئیس دایرۀ جغرافیای ارتش، و در ۱۳۲۰ با درجۀ‌ سرتیپی به فرماندهِ لشکر یک و در ۱۳۲۲ رئیس ستاد ارتش ایران و پس از اختلاف با وزارت جنگ در ۱۳۲۲ رئیس دانشکدۀ افسری شد. در ۱۳۲۳، بار دیگر رئیس ستاد ارتش شد ولی از کار کناره گرفت. در ۱۳۲۴ به ارتش بازگشت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۹ ریاست ستاد ارتش را عهده‌دار بود. در تیر ۱۳۲۹ به نخست‌وزیری منصوب شد. وی از مخالفان سرسخت طرح [[ملی شدن نفت ایران|ملی‌شدن صنعت نفت]] بود و به همین سبب نیز به دست [[طهماسبی ، خلیل (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۳۴ش)|خلیل طهماسبی]]، عضو فدائیان اسلام، در مسجد سلطانی تهران به قتل رسید.</p>
<br><!--22076900-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دورۀ پهلوی]]