رونتگن، ویلهلم کنراد (۱۸۴۵ـ۱۹۲۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رونْتْگِن، ویلْهِلْم کُنْراد (۱۸۴۵ـ۱۹۲۳)(Röentgen, Wilhelm Konrad)

ویلهلم کنراد رونتگن
Wilhelm Konrad Röentgen
زادروز ۱۸۴۵م
درگذشت ۱۹۲۳م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل پلی تکنیک زوریخ
شغل و تخصص اصلی فیزیک دان
گروه مقاله فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات جایزه نوبل فیزیک به سبب کشف پرتوهای ایکس (۱۹۰۱)

فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب کشف پرتوهای ایکس[۱] در ۱۸۹۵، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۰۱ دست‌یافت. رونتگن درحالی‌که عبور الکتریسیته از گازها را بررسی می‌کرد، به فلوئورتابی[۲] پردۀ آغشته به پلاتینوسیانید باریوم[۳] پی‌برد. این تابش‌های فلوئورتابی پس از عبور از موادی که نسبت به نور ناشفاف بودند، بر صفحات عکاسی اثر می‌گذاشتند. این کشف، انقلابی در حوزۀ تشخیص پزشکی پدید آورد. رونتگن در لِنِپ[۴] پروس[۵] زاده شد و در پلی‌تکنیک زوریخ[۶]، در سوئیس، درس خواند. از ۱۸۷۹ تا ۱۸۸۸، در گیسن[۷] استاد بود. سپس، مدیر مؤسسۀ فیزیک[۸] در وورتسبورگ[۹] شد و سرانجام، از ۱۹۰۰ تا ۱۹۲۰، سمتی مشابه در مونیخ داشت. رونتگن در وورتسبورگ آزمایش‌هایی انجام داد که به کشف پرتوهای ایکس منجر شدند. پرتوهای ایکس را در ابتدا پرتوهای رونتگن[۱۰] می‌نامیدند. یکای پرتوگیری تابش[۱۱] را به افتخار او رونتگن[۱۲]، با نماد R، نام‌گذاری کرده‌اند. رونتگن از هرگونه بهره‌برداری مالی از کشف‌هایش خودداری کرد، زیرا بر این باور بود که دست‌آوردهای پژوهش علمی باید به رایگان در خدمت همه قرار گیرد. او در زمینه‌های متنوعی مانند کشسانی[۱۳]، رسانش گرما[۱۴] در بلورها، ظرفیت گرمای ویژۀ[۱۵] گازها، و چرخش نور قطبیدۀ خطی[۱۶] تحقیق می‌کرد. در ۱۸۸۸، با تأیید تولید آثار مغناطیسی[۱۷] درپی حرکت‌ بارهای الکتروستاتیکی[۱۸] تحول مهمی در الکتریسیته پدید آورد.

 


  1. x-rays
  2. fluorescence
  3. barium platinocyanide
  4. Lennep
  5. Prussia
  6. Zürich Polytechnic
  7. Giessen
  8. Physical Institute
  9. Würzburg
  10. Roentgen rays
  11. radiation exposure
  12. Roentgen
  13. elasticity
  14. heat conduction
  15. specific heat capacity
  16. rotation of plane-polarized light
  17. magnetic effects
  18. electrostatic charges