سبکی، خاندان
سُبْکی، خاندان
خاندانی معروف از علمای شافعی، منسوب به محلی به نام سُبک در ناحیۀ ممفیس مصر. از مشهورترین آنان تقی‌الدین ابوالحسن علی سبکی (۶۸۳ـ۷۶۵ق)، شیخ‌الاسلام دمشق و قاهره و قاضی شام بود. بیش از ۱۵۰ اثر به او نسبت داده‌اند که از آن جمله است: الدرالنظیم فی تفسیر القرآن‌العظیم؛ الابتهاج فی شرح‌المنهاج. پسرش بهاءالدین ابوحامد احمد سبکی (۷۱۹ـ مکه ۷۷۳ق) نیز همچون او مفتی و مدرس شافعی در دو شهر دمشق و قاهره بود و در شام منصب قضا داشت. عروس‌الافراح فی شرح تلخیص المفتاح و شرح مختصر ابن حاجب از آثار اوست. فرزند دیگرش، تاج‌الدین سبکی نیز ساکن دمشق و قاضی‌القضات، مفتی و فقیه شافعی در دمشق و قاهره بود.