سلاح های صوتی

سِلاح‌های صوتی (acoustic weapons)

در جنگ جهانی دوم، سلاح‌های زیر آبیِ مجهّز به حسگرهایی که صدای پروانه‌های کشتی را تشخیص می‌دادند. دستگاه حسگر اژدر را به‌سوی کشتی هدایت می‌کرد و در صورت نصب روی مین، چنانچه آن مین نیز به‌اندازۀ کافی به بدنۀ کشتی نزدیک بود، آن را منفجر می‌کرد. اژدرهای صوتی را نخستین‌بار نیروی دریایی آلمان در ۱۹۴۳ عرضه کرد، اما آن‌ها خیلی مفید و مؤثر نبودند؛ زیرا برخی به‌خود زیردریایی پرتاب‌کننده اصابت می‌کردند. متفقین درصدد برآمدند با این نوع سلاح‌ها مقابله کنند. بنابراین، دستگاهی در پشت کشتی‌ها قرار دادند که صدای آن‌ها بیشتر از صدای موتور کشتی بود. این دستگاه یا اژدر را به‌سوی خود منحرف می‌کرد و یا باعث انفجار مین در فاصله‌ای دور می‌شد، که تلفات جانی نداشت.