سلطان ابویزید

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلطان‌اَبویَزید (۷۵۵‌ـ‌۷۹۲‌ق)

شاهزادۀ مظفری، فرزند امیر مبارزالدین محمد. شاه شجاع حکومت ابرقو را یافت، امیر آن شهر نیز از ورود سلطان ابویزید به شهر جلوگیری کرد. وی پس از آن به شاه یحیی در یزد پناهنده شد و او حکومت نطنز را بدو سپرد اما با نزدیک‌شدن لشکر زین‌العابدین به آن‌جا در ۷۸۸‌ق به جانب لرستان، کرمان و سرانجام یزد متواری شد. او پس از حملۀ اول امیرتیمور به فارس درصدد فرار به هند بود، اما پس از بازگشت امیرتیمور، نزد سلطان احمد حاکم کرمان آمد و به حکومت جیرفت رسید.