سلطان حسین میرزا جلال‌الدوله

سلطان حسین میرزا جلال‌الدوله (1285 - 1332ق)

شاهزادۀ قاجار، پسر بزرگ سلطان مسعود میرزا ظل‌السلطان و نوۀ ناصرالدین شاه قاجار. مادرش همدم‌الملوک، ملقب به همدم‌السلطنه، دختر میرزا تقی خان امیر کبیر و خواهر اعیانی ناصرالدین شاه بود که در 1296ق فوت کرد. سلطان حسین میرزا در 13 سالگی، از 1260 تا 1266ش حاکم فارس بود. مدت کوتاهی نیز به حکومت لرستان منصوب شد. او از 1274 تا 1276 از طرف پدرش، حاکم یزد شد. مجدد در 1279 از جانب شاه قاجار به حکومت یزد رسید و تا 1283 در آن منصب بود. در مجموع، چهار سال بر یزد حکمرانی کرد. در 1284ق به ریاست قورخانۀ تهران منصوب شد. در دوران استبداد صغیر، او از طرفداران مشروطه بود و علیه محمد علی شاه فعالیت می کرد. به همین علت، شاه قاجار او را در باغ شاه زندانی کرد. در ماجرای به توپ بستن مجلس، خانۀ او و پدرش توسط قزاق ها غارت شد. پس از آن، او به اروپا تبعید شد و در فرانسه به عضویت "انجمن ایرانیان پاریس" درآمد که کانونی برای مبارزه علیه محمد علی شاه بود.

سلطان حسین میرزا جلال‌الدوله در 1328ق به ایران بازگشت و یک سال پس از آن، از طرف حکومت مشروطه، حاکم کرمان شد. او در 15 صفر 1332ق به علت قولنج کلیه درگذشت و در مقبرۀ ناصرالدین شاه در شهر ری مدفون شد.