نمایش مبدأ برای سنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق)


سَنجر تهرانی، محمدتقی (  ـ۱۳۲۹ق)<br>
<p>معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ [[زندیه|زند]] در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی‌خان سپهر بود. در روزگار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] به‌دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به‌ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال‌ها با بزرگان ادب و علمای آن‌جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: ''دستور سخن'' در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛'' کارستان اتفاق'' به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ ''قصاید سنجر'' (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ ''دیوان سنجر''؛ ترجمۀ ''تاریخ عینی'' از ترکی به فارسی.</p>
<br><!--25233500-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:مترجمان]]