سیف الدین غازی اول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیف‌الدین غازی اوّل ( ـ۵۴۴ق)

امیر موصل (حک: ۵۴۱ـ۵۴۴ق) از سلسلۀ اتابکان. فرزند عمادالدین زنگی بن آق سنقر بود. پس از مرگ پدر، ناحیه موصل و توابع آن نظیر سنجار، اربیل و جزیره و دیاربکر را در اختیار گرفت و سپس‌ قلعۀ‌ دارا، میان‌ نَصیبَیْن‌ و ماردین‌، را تصرف‌ کرد. در دوران‌ فرمانروایی‌ او دومین‌ جنگ‌ صلیبی‌ آغاز شد و صلیبیان آلمانی‌ و فرانسوی‌ دمشق را محاصره‌ کردند، اما با هجوم‌ سیف‌الدین‌ و برادرش‌ نورالدین‌، نتوانستند کاری‌ ازپیش‌ ببرند. سیف‌الدین‌ در مقام‌ فرمانروای‌ موصل‌ و جزیره‌ بر برادرش‌ نورالدین‌ که‌ در شام‌ به‌ استقلال‌ فرمان‌ می‌راند، نظارت‌ داشت‌. سیف‌الدین به پارسایی و نیک‌خویی شهرت داشت.