شایگان

شایگان
(به‌معنای شایسته) در اصطلاح شعر، قافیه‌کردنِ بخشي از کلمه که از اجزاي اصلي آن نباشد، به‌ويژه نشانه‌های جمع، مانند «مشکلات» و «ممکنات» و «معجزات» در دو بیت زیر: دیدار تو حل مشکلات است/ صبر از تو خلاف ممکنات است/ترسم تو به سحرِ غمزه روزی/دعوی بکنی که معجزات است (سعدی). شایگان از عیوب قافیه است و می‌توان آن را هم‌معنی ایطای جلّی دانست.