شطیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شِطّیم (Shittim)

در عهد عتیق[۱]، آخرین خیمه‌گاهی که بنی‌اسرائیل پیش از رسیدن به ارض مقدس[۲] آن‌جا اتراق کردند. به‌صورت آبَل شطّیم[۳] نیز آمده است. همچنین در عهد عتیق، نام درختی با چوبی سخت و بادوام است که تابوت عهد و خیمۀ‌ مقدس را از آن ساختند.

 


  1. Old Testament
  2. Holy Land
  3. Abel-Shittim