نمایش مبدأ برای شیبانی، منوچهر (کاشان ۱۳۰۲ـ تهران ۱۳۷۰ش)

منوچهر شیبانی (کاشان ۱۳۰۲ـ تهران ۱۳۷۰ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = منوچهر شیبانی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کاشان 1302ش
|تاریخ مرگ= تهران 1370ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=نقاشی از دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=نقاش، کارگردان
|سبک =شعر نو
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار  =سراب‌های کویری (تهران، 1355)؛ گزینۀ اشعار (با تحلیل علی‌بابا چاهی، تهران، 1373)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:26173800- 4.jpg|جایگزین=منوچهر شیبانی|بندانگشتی|منوچهر شیبانی|360x360پیکسل]][[پرونده:26173800- 2.jpg|جایگزین=از آثار شیبانی|بندانگشتی|از آثار شیبانی]]<p>شاعر، نقّاش و فیلم‌ساز ایرانی. پس از تحصیل در هنرستان‌های صنعتی تهران و شاهی به دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران رفت و در رشتۀ نقاشی درس خواند. در ایتالیا و فرانسه هم نقاشی و سینما آموخت. در دهۀ ۱۳۲۰ با تشویق نیما یوشیج به شعر نو پرداخت و در کنار او و فریدون توللی و محمدعلی جواهری (رواهیچ) در نخستین کنگرۀ نویسندگان ایران (انجمن ایران و شوروی: وُکْس، ۱۳۲۵) شعر خواند. علاوه بر آثاری در زمینۀ نقاشی و فیلم، سروده‌هایی از وی برجای مانده است: ''جرقه'' (۱۳۲۴ش)، ''آتشکدۀ خاموش'' (تهران، ۱۳۴۲)، ''سراب‌های کویری'' (تهران، ۱۳۵۵)، ''گزینۀ اشعار'' (با تحلیل علی‌ باباچاهی، تهران، ۱۳۷۳). شیبانی، به‌عنوان یکی از پیش‌گامان شعر نیمایی، در دهۀ ۱۳۲۰ شناخته شده است.</p>
<br><!--26173800-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]