نمایش مبدأ برای شیخ محمد تقی مجتهد همدانی

شیخ محمد تقی مجتهد همدانی (همدان ۱۲۶۳-۱۳۱۴ق)

فقیه٬ عالم دینی و مجتهد قرن چهاردهم٬ فرزند آقا باقر همدانی. پس از سپری کردن دوران کودکی و فراگیری خواندن و نوشتن٬ مقدمات و سطح را نزد مدرسان علوم دین آموخت. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و شاگرد ملا حسینعلی تویسرکانی شد. پس از رسیدن به درجهٔ اجتهاد و کسب اجازهٔ اجتهاد از استادش٬ به همدان بازگشت. پس از مدتی٬ رهسپار نجف اشرف شد و از حوزهٔ درس [[انصاری، شیخ مرتضی (بروجرد ۱۲۱۴ ـ نجف ۱۲۸۱ق)|شیخ مرتضی انصاری]] بهره برد. پس از آن٬ به همدان رفت و با تشکیل حوزهٔ درس٬ آن جا به تدریس پرداخت. 

بنا به درخواست تعدادی از شیعیان ساکن کردستان از او٬ به سنندج رفت و پیشوای آنان و یگانه مرجع مردم آن منطقه شد. او ۲۸ سال آن جا اقامت داشت. پس از کشته شدن [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] در ۱۳۱۳ق و وقوع آشفتگی هایی در آن مناطق٬ بنا به دستور شیخ الاسلام کردستان که اهل تسنن بود٬ فرمان قتل شیخ محمد تقی مجتهد همدانی صادر و به طرز فجیعی کشته شد. 

پس از آن٬ خانه و تالیفاتش را غارت کردند و از آثارش فقط ''رسالهٔ فی الرضاع'' باقی ماند.