شیخ مزعل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیخ مزعل  

(یا: مزعل خان) پسر حاج آقا خان نصرت‌الملک معروف به جابر خان و برادر بزرگ‌تر شیخ خزعل. از قبیلۀ بنی‌کعب بود. پس از مرگ جابر خان در 1297ق، شیخ محمد (پسر بزرگش) راهی تهران شد و با جلب رضایت زمامداران وقت، به حکومت محمره و مرزداری منصوب شد و مزعل برادر کوچک‌تر فقط به ریاست عشیره بنی‌کعب و به سمت ایلخانی‌گری رسید. همین امر باعث شد که بین دو برادر رقابت و دشمنی ایجاد شود. چون عشیره خواهان شیخ محمد نبود و او را همچون شیخ مزعل لایق و باکفایت نمی‌دانست، پس او به ناچار از کار کناره‌گیری کرد و به بصره رفت و در عراق سکنی گزید. شیخ مزعل نیز جایش را گرفت. رفته‌رفته قدرت مزعل در خوزستان بسیار زیاد شد و او نیز همچون برادرش شیخ خزعل روابطی دوستانه با انگلیسی‌ها برقرار کرد.