نمایش مبدأ برای شیخ مفید، محمد بن محمد (عکبری ۳۳۶ـ بغداد ۴۱۳ق)


شیخ مفید، محمد بن محمد (عُکبری ۳۳۶ـ بغداد ۴۱۳ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = محمد بن محمد شیخ مفید
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=عُکبری ۳۳۶ق
|تاریخ مرگ= بغداد ۴۱۳ق
|دوره زندگی=
|ملیت=عرب
|محل زندگی=عراق 
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =متکلم
|شغل و تخصص های دیگر=فقیه
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار  = الایضاح فی الامامة؛ الارشاد فی حجج‌الله علی‌العباد
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فلسفه، منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}عالم بزرگ شیعی. در کلام، مناظره، فقه و اصول تبحر داشت. حافظۀ قوی، قدرت استدلال و هوش سرشارش سبب شده بود که بر مخالفان فائق آید. تقریباً ۲۰۰ اثر را به وی نسبت داده‌اند. از استادان او می‌توان شیخ صدوق را نام برد. کسانی چون شیخ طوسی، ابوالعباس نجاشی، شریف رضی، سید مرتضی، سَلّار دیلمی، جعفر بن محمد دوریستی از شاگردان او بودند. یک قرن پس از مرگش، سه نامه (توقیع) از امام زمان (عج) خطاب به شیخ مفید نقل شده، که مباحثاتی را برانگیخته است. در این‌که چرا به او مفید می‌گفتند، اختلاف نظر وجود دارد. بنابه مشهور، در یکی از مناظرات خود با علی بن عیسی رمانی یا قاضی عبدالجبار معتزلی، از سوی آنان مفید خوانده شده است. از آثار اوست: ''المقنعه''؛ ''الانتصار''؛ ''اوائل‌المقالات''؛ ''الاعلام فیما اتفقت علیه‌الامامیه''؛ ''الایضاح فی'' الامامة؛ ''الارشاد فی حجج‌الله علی‌العباد''؛ حواشی بر کتاب ''اعتقادات'' شیخ صدوق.
<br><!--26180800-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]