شیخ چغندر لر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شیخ چغندر لر

(یا: ملا چغندر؛ با نام اصلی ابراهیم و معروف به حالو ابراهیم) از جمله دراویش و مرشدها، از اهالی لرستان (و به اصطلاح از الوار لرستان). درویشی شوخ‌طبع و بذله گو و بسیار مقرب فتحعلی شاه قاجار بوده، تا جایی که بدون اجازه به اندرونی شاه وارد می شده است. در زمان ولیعهدی و پادشاهی محمد شاه قاجار نیز مرشد او بوده است. در جوانی راهزنی می کرد، اما اتفاقی عجیب متحولش کرد و به مسیر تصوف رفت و از دراویش شد تا جایی که به مقام مرشدی نیز رسید و به یکی از برجسته‌ترین مرشدهای صوفیه مبدل شد.

وجه تسمیۀ چنین نامی برایش، یکی شاید این بوده که صورتش همچون لبو سرخ بوده و دیگر این که، در آن زمان چغندر خیلی بی ارزش و ارزان بوده، و او به مرام صوفیان برای حقیر نشان دادن خودش و به رخ کشیدن ناچیزی و بی ارزشیش، این نام را برای خود انتخاب کرده است.

قبر شیخ چغندر در تهران در قسمت جنوب غربی حرم امامزاده سید نصرالدین و در جوار قبر معطر علیشاه (فرزند خواجه شفیع کرمانی شبستری) است.