قریب، عبدالعظیم (اراک ۱۲۵۷ـ تهران ۱۳۴۴ش)
قریب، عبدالعظیم (اراک ۱۲۵۷ـ تهران ۱۳۴۴ش)
| عبدالعظیم قریب | |
|---|---|
| زادروز |
اراک ۱۲۵۷ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۴۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | مدرّس، مصحّح و ادب‌پژوه |
| آثار | دستور زبان فارسی (1306ش)؛ خاندان برامکه (1312ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
مدرّس، مصحّح و ادب‌پژوه ایرانی. مقدمات فارسی و عربی را در زادگاهش آموخت. در ۱۲۷۲ش به‌همراه خانواده به تهران رفت. ابتدا، قسمتی از علوم ادب، عربی، حساب و هندسه را فراگرفت. سپس به تحصیل علوم متداول زمان و زبان فرانسه پرداخت. در ۱۲۷۸ش به‌منظور تدریس زبان فارسی به مدرسۀ علمیه رفت و از آن پس به تدریس در مدارس تهران و دارالمعلمین مرکزی پرداخت و از ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۵، تدریس در دارالمعلمین عالی را به‌‌عهده گرفت. در ۱۳۱۴ش، به استادی دانشگاه تهران رسید. تا ۱۳۳۷ش، به تدریس در دانشسرای عالی و دورۀ دکتری ادبیات فارسی اشتغال داشت و عضو فرهنگستان بود. از آثارش: دستور زبان فارسی (۱۳۰۶ش)؛ خاندان برامکه (۱۳۱۲ش)؛ تصحیح کلیله و دمنه (۱۳۰۸ش)؛ تصحیح گلستان سعدی (با همکاری محمدعلی فروغی، ۱۳۱۱ش)؛ فرائدالادب (۱۳۰۳ش)؛ قرائت فارسی؛ بدايةالادب (۱۲۸۴ش).