عبدالعلی خان ادیب‌الملک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبدالعلی خان ادیب‌الملک (1245- 1302ق)

(با نام کامل: عبدالعلی خان مقدم مراغه‌ای ادیب‌الملک) پسر حاج علی خان مقدم مراغه‌ای حاجب‌الدوله، و برادر محمد حسن خان اعتمادالسلطنه. او از رجال درباری ناصرالدین شاه و از جمله صاحب منصبان خلوت شاه بود. در 1276ق که سمت پیشخدمتی خاصۀ شاه را بر عهده داشت، به لقب "ادیب‌الملک" ملقب شد. به گفتۀ برادرش، محمد حسن خان، پیرو طریقۀ شیخیه بود.

عبدالعلی خان در 1279ق حاکم قم شد. در 1281ق که پدرش وزیر عدلیه بود، او معاون پدرش شد و در 1285ق به امر ناصرالدین شاه، وزیر وظایف و اوقاف گردید. او در 1288ق به حکومت سمنان و دامغان منصوب شد.

عبدالعلی خان که مردی هوسباز بود، در 57 سالگی به علت استعمال معجون‌های مقویِ مختلف در تهران درگذشت و پس از فوتش، پسر ارشدش- محمد باقر خان- ملقب به لقب "ادیب‌الملک" شد.