عرضی، مویدالدین (قرن ۷ق)
عُرْضی، مُؤیدالدّین (قرن ۷ق)
منجم، معمار و فن‌‌شناس. وی متولد عُرْض، توابع حلب، و اهل شام بود که در نیمۀ دوم قرن۷ق به شکوفایی رسید. در حدود ۶۵۸ق در مراغه از رصدکنندگان رصدخانه و از گردآورندگان زیج ایلخانی بود. عُرْضی رساله‌ای در زمینۀ شرح اسباب رصد و اثر دیگری به‌نام رسالة فی عمل‌الکرة‌الکامله تألیف کرده است. پسرش شمس‌الدین، از رصدکنندگان رصدخانۀ مراغه بود و پسر دیگرش محمّد، یکی از کره‌های آسمانی (سماوی) قدیمی را ساخت.