عصر اوگوستی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عصر اوگوسْتی (Augustan Age)

عصر اوگوستوس (۳۱ پ‌م ـ۱۴م)، امپراتور روم، که دوران شکوفایی هنر و ادب بود. این اصطلاح همچنین به آثار نویسندگانی از قرن ۱۸م اطلاق می‌شود که سبک و قالب و مضامین متون کلاسیک را برگزیدند ( ← انگلیسی،_ادبیات)، امّا بیشتر مراد از آن آثار شاعران عصر اوگوستوس، یعنی ویرژیل[۱]، هوراس[۲] و اووید[۳] است. نویسندگان برجستۀ اوگوستیِ قرن ۱۸ عبارت‌اند از اَلگزاندر پوپ[۴]، شاعر انگلیسی، جاناتان سویفت[۵]، طنزپرداز ایرلندی، جوزف اَدیسون[۶]، مقاله‌نویس، شاعر و نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی، ریچارد استیل[۷]، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس و نویسندگان فرانسوی عهد لوئی چهاردهم. نویسندگان بزرگ همان دوران و نیز نویسندگان دوره‌های بعد، به این نام‌گذاری بدبین بودند و حتی از آن با تحقیر یاد می‌کردند، چنان‌که پوپ نیز در «دانسیاد[۸]» (۱۷۲۸) چنین موضعی اختیار کرده است. این واژه همچنین برای متمایزساختن فرهنگ قرن ۱۸ از فرهنگ رمانتیک قرن ۱۹ به‌کار می‌رود.ادبیات اوگوستی در زبان انگلیسی. ادبیات انگلیس در دورۀ اوگوستی به مضامین و قالب‌های کلاسیک روی ‌آورد. برای نمونه، اَلگزاندر پوپ به ترجمه و تفسیر متون کلاسیک و نیز تقلید و تمسخر سبک و ساختار آن‌ها پرداخت، مثلاً درغصب طرۀ مو[۹] (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴). با این‌که برخی نویسندگان این دوره سبک کلاسیک را رها نمی‌کردند، ادبیات انگلیس از جهاتی متحول شد. در نثر، ریچارد استیل و جوزف اَدیسون طنزنویسی را در نشریۀ تاتلر[۱۰] (۱۷۰۹ـ۱۷۱۱) باب کردند. رمان نیز متحول شد؛ ساموئل ریچاردسون[۱۱] رمان‌هایپامِلا[۱۲] (۱۷۴۰ـ۱۷۴۱) و کلاریسا[۱۳] (۱۷۴۷ـ۱۷۴۸) را در قالب رمان‌ مراسله‌ای[۱۴] نوشت، که در نتیجه مردم را به خواندن رمان ترغیب کرد. هِنری فیلدینگ[۱۵] از یک‌سو دستاوردهای ریچاردسون را هجو کرد (شامِلا[۱۶]، ۱۷۴۱) و از سوی دیگر با نوشتن رمان‌های جوزف اندروز[۱۷] (۱۷۴۲) و تام جونز[۱۸] (۱۷۴۹) قالب روایی رمان را گسترش بخشید. توبایس اسمالِت[۱۹]، مانند فیلدینگ، رمان‌های حادثه‌ای ـ فکاهی نوشت (مثل هامفری کلینکر[۲۰]، ۱۷۷۱)، و لارنس استرن[۲۱]، دیگر رمان‌نویس این دوره، در تریسترام شَندی[۲۲] (۱۷۵۹ـ۱۷۶۷) به شگردهای جدیدی دست یافت. ساموئل جانسون[۲۳] و اعضای محفل هنری‌اش ازجمله ادموند برک، سیاستمدار و نویسندۀ ایرلندی، جاشوا رینولدز، نقاش انگلیسی، و نمایش‌نامه‌نویسان ایرلندی اولیور گلداسمیت[۲۴] (تمکین می‌کند تا تسخیر کند[۲۵]، ۱۷۷۳) و ریچارد شریدان[۲۶] (رقیبان[۲۷]، ۱۷۷۵ و مکتب رسوایی[۲۸]، ۱۷۷۷) معیارهای نوکلاسیک اوگوستی‌ها را پذیرفتند. گلداسمیت و شریدان سنت نمایش‌نامه‌نویسی مطایبه‌آمیز و طنز‌آلود را ادامه دادند، هرچند گلداسمیت در شعر (دهکدۀ متروک[۲۹]، ۱۷۷۰) و رمان (کشیشِ وِیکفیلد[۳۰]، ۱۷۶۶) نیز دستی داشت. از دیگر نویسندگان پرنفوذ این دوره دانیل دفو[۳۱] رمان‌نویس انگلیسی بود که آثار نامتعارفی خلق کرد مانند مال فلاندرز[۳۲] (۱۷۲۲) و نیز روزشمار سال طاعونی[۳۳] (۱۷۲۲) که یادداشت‌های پراکندۀ فردی است که از طاعون سال ۱۶۶۵ جان سالم به‌در برده است. این دو اثر در واقع‌گرایی زبانزدند؛ و پرآوازه‌ترین اثر او رابینسون کروزوئه[۳۴] (۱۷۱۹) نیز به‌سبک و سیاق گزارش یک رخداد واقعی نوشته شده است. جاناتان سویفت، طنزپرداز ایرلندی، شهرتش را مدیون طنز سیاسی سفرهای گالیور[۳۵] (۱۷۲۶) و رسالۀیک پیشنهاد کوچک[۳۶] (۱۷۲۹) است که در آن پیشنهاد خوردن اطفال فقرا را می‌دهد. تألیفات مذهبی این دوره نیز پُرمایه‌اند، از آن جمله‌ می‌توان به سرودهای مذهبی آیزاک واتس[۳۷]ای خدا، ای یاور ما در اعصار گذشته[۳۸]»، «چگونه زنبورِ کوچکِ مشغول[۳۹]...»، ۱۷۱۵) و نوشته‌های جان وِسلی[۴۰]، پایه‌گذار انگلیسی جنبش متدیسم[۴۱]، اشاره کرد. مکتب رمانتیک الگوها و آرمان‌های کلاسیک را بسیار زودتر از آن‌که عموماً تصور می‌رود به چالش طلبید. برای مثال، ویلیام کالینز، شاعر انگلیسی، کارش را در قالب کلاسیک آغاز کرد اما رفته‌رفته این قالب را با موضوع‌های رمانتیک وفق داد (چکامۀ خرافات فرابومان[۴۲]، ۱۷۴۹). تامس گِری[۴۳]، شاعر انگلیسی، که از پیشگامان مکتب رمانتیک به‌شمار می‌رود، در ۱۷۵۱، مرثیه‌ای که در گورستان کلیسای دهکده[۴۴] کتابت شد را نوشت.

 


  1. Virgil
  2. Horace
  3. Ovid
  4. Alexander Pope
  5. Jonathan Swift
  6. Joseph Addison
  7. Richard Steele
  8. Dunciad
  9. The Rape of the Lock
  10. Tatler
  11. Samuel Richardson
  12. Pamela
  13. Clarissa
  14. Epistolary novel
  15. Henry Fielding
  16. Shamela
  17. Joseph Andrews
  18. Tom Jones
  19. Tobias Smollett
  20. Humphrey Clinker
  21. Laurence Sterne
  22. Tristram Shandy
  23. Samuel Johnson
  24. Oliver Goldsmith
  25. She Stoops to Conquer
  26. Richard Sheridan
  27. The Rivals
  28. School for Scandal
  29. The Deserted Village
  30. Vicar of Wakefield
  31. Daniel Defoe
  32. Moll Flanders
  33. Journal of Plague year
  34. Robinson Crusoe
  35. Gulliver’s Travels
  36. A Modest Proposal
  37. Isaac Watts
  38. O God, our help in ages past
  39. How doth the little Busy bee
  40. John Wesley
  41. Methodism
  42. Odeon the Superstitions of the Highlands
  43. Thomas Gray
  44. Elegy Written in the Country Church Yard