عصمت بخاری، عصمت الله ( ـ۸۴۰/۸۲۹ق)

عِصمَت بخاری، عصمت‌الله ( ـ۸۴۰/۸۲۹ق)

(متخلص به نصیری و عصمت) شاعر ایرانی. از نوادگان امام جعفر صادق و به قولی جعفر طیار و از ملازمان دربار سلطان خلیل گورکانی و مدتی هم مداح الغ‌بیگ بود. غزل‌های عاشقانه و عارفانۀ او در روزگار شاهرخ تیموری بلندآوازه بود. با بساطی سمرقندی، خیالی بخارایی و طاهر ابیوردی دوستی داشت. در شاعری از امیرخسرو دهلوی پیروی می‌کرد. از آثارش: حل رموز (۱۲۵۲ق)؛ دیوان اشعار در حدود ۷۵۰۰ بیت (تهران، ۱۳۶۶ق).